Farby akwarelowe – co powinieneś o nich wiedzieć?

farby.jpg

Farby akwarelowe wielu z nas pamięta głównie z czasów szkolnych. Na lekcjach plastyki używaliśmy ich wielokrotnie, tworząc swoje pierwsze dzieła. Jaka jednak jest historia tego rodzaju malarstwa?

Farby akwarelowe – historia

Za najstarsze dzieła, wykonane techniką akwareli, należy uznać paleolityczne malowidła w jaskiniach. Nasi najodleglejsi przodkowie wykorzystywali do nich często mieszaninę ochry, węgla drzewnego i innych, naturalnych pigmentów, wymieszanych z wodą.

W czasach nieco nam bliższych sporą karierę zrobiły farby akwarelowe w Chinach. Początki malarstwa tego rodzaju sięgają tam IV wieku przed naszą erą, a jego popularność trwała ponad 1500 lat. Jako materiał, na którym malowano, używany był papier (Chiny to wszak jego ojczyzna) oraz jedwab.

W bliższych nam stronach znajdziemy wzmianki o zastosowaniu akwareli w starożytnym Egipcie (farby akwarelowe były tam używane do zdobienia papirusów) oraz Rzymie. W tym ostatnim stosowano technika, ta była wykorzystywana między innymi do malowania ścian domów i katakumb.

Od czasów renesansu farby akwarelowe wchodzą do ciągłego i stałego użytku wśród artystów. Prekursorem ich zastosowań był Albrecht Dürer, który tworzył przy ich pomocy pejzaże oraz prace o charakterze przyrodniczym. Aż do XVIII wieku jednak akwarela bardzo często stosowana była jako technika  jedynie pomocnicza względem malarstwa olejnego.

Zmianę przyniosło z jednej strony – upowszechnienie się sztucznych pigmentów, umożliwiających wykonywanie prac akwarelami znacznie mniejszym kosztem (naturalne barwniki bywały niekiedy trudne do uzyskania, a więc i droższe), z drugiej – popularność szybkich szkiców pejzażowych, wykonywanych na przykład w podróży. Do ich wykonania farby akwarelowe nadawały się znakomicie.

Na przełomie XIX i XX wieku akwarela była już pełnoprawną techniką malarską, a liczne znane postaci, które się nią posługiwały (między innymi Vincent van Gogh czy Wassily Kandinsky) przyczyniły się do dalszej jej popularyzacji.

Farby akwarelowe współcześnie

Obecnie farby akwarelowe są powszechnie dostępnym i stosunkowo tanim sposobem na rozpoczęcie przygody z malowaniem. Należy jednak zwrócić uwagę na kilka trudności, które czekają na ich użytkowników.

  • Brak możliwości poprawy i retuszu. Farby wodne, poprzez swoją przezroczystość, dają bardzo niewielkie pole do popełniania błędów. Ewentualnych pomyłek najczęściej nie da się już usunąć przez nałożenie kolejnej warstwy, tak jak dzieje się w przypadku niedoskonałości w malarstwie olejnym;
  • Akwarela szybko wysycha. Wymusza to duże tempo wykonywanej pracy; należy od początku wiedzieć co i jak chcemy namalować;
  • Płowienie. Farby akwarelowe dużo gorzej niż olejne znoszą upływ czasu, a przede wszystkim – działanie promieni słonecznych.

Pomimo istotnych wad technika farb wodnych cieszy się niesłabnącą popularnością. Głównym powodem jest niska cena artykułów potrzebnych, by rozpocząć przygodę ze sztuką. Wszystkie one nie należą do artykułów przesadnie drogich.

Jak malować akwarelami?

Do wykonania prac potrzebne będą:

  • farby akwarelowe,
  • papier,
  • pędzel z miękkiego włosia,
  • paleta,
  • naczynie na wodę.

Malowanie odbywa się na płaskiej powierzchni, nie jest nam więc potrzeba sztaluga – wystarczy kawałek stołu. Do pierwszych prac możemy użyć kartki zwykłego bloku do prac plastycznych. Z czasem, gdy nabierzemy wprawy, możemy zainwestować w specjalny papier, o odpowiedniej gramaturze, PH i fakturze (ta ostatnia również jest często widoczna na gotowym obrazie).

Istnieją dwie techniki akwarelowe: mokre na suchym i mokre na mokrym. W pierwszym wypadku papier przed przystąpieniem do prac jedynie przytwierdzamy do podłożą, tak, by uniknąć jego przesunięcia w trakcie malowania. W technice mokre na mokrym papier obustronnie zwilżamy – można użyć do tego na przykład gąbki.

Same farby akwarelowe mogą mieć postać kostek, na stałe przymocowanych w przyborniku lub tub. Aby z nich skorzystać:

  • moczymy pędzel w wodzie,
  • pobieramy kolor i kładziemy na paletę i mieszamy z odpowiednią ilością wody,
  • wykonujemy testy na próbniku – kartce zwykłego papieru, która pozwala nam na przetestowaniu kolorystyki naszych farb,
  • jeżeli efekt nas zadowolił – przystępujemy do malowania właściwego obrazu.

Początki mogą być trudne, jednak nie należy się zrażać. Z każdym kolejnym obrazem powinniśmy mieć coraz lepszą technikę.

Dodaj komentarz

scroll to top