Statystyczna Klasyfikacja Chorób to system kodowania chorób, urazów i przyczyn zgonów. Jest to międzynarodowa standardowa klasyfikacja dla statystyk śmiertelności i zachorowalności i służy do klasyfikowania danych związanych z chorobami oraz zgonami.
Jak Światowa Organizacja Zdrowia klasyfikuje choroby?
Głównym celem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest poprawa stanu zdrowia na całym świecie poprzez zmniejszenie zachorowalności oraz ograniczenie liczby zgonów. Stąd WHO zapewnia wytyczne dotyczące diagnozowania i klasyfikowania chorób oraz prewencji.
System klasyfikacji WHO opiera się na trzech kategoriach:
– Czynniki biologiczne: mikroorganizmy wywołujące choroby (bakterie, wirusy, grzyby lub pierwotniaki).
– Czynniki środowiskowe: substancje występujące w przyrodzie – takie jak zanieczyszczenie powietrza lub promieniowanie UV – które mogą powodować choroby.
-Czynniki pasożytnicze: organizmy takie jak tasiemce, które wywołują objawy chorobowe.
Jak używać statystycznej klasyfikacji chorób w praktyce?
WHO opracowała kilka metod klasyfikacji chorób, aby wyjaśnić, czym są te choroby i jak się rozprzestrzeniają lub w jaki sposób powstają. Na podstawie wytycznych powstały dokumenty takie jak ICD-10, czyli Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych. System ten został opracowany, aby klasyfikować wszystkie diagnozy medyczne, a także przyczyny zgonów. Dokument zawiera ponad 20 000 kodów i stanowi podstawę pracy lekarzy.
Statystyczna klasyfikacja chorób to system gromadzenia i definiowania klasyfikacji chorób stosowany we wszystkich dziedzinach medycyny. Daje możliwość organizowania danych medycznych w realizacji trzech niezbędnych kwestii:
1. Zasad notowania informacji dotyczących rozpoznań w Kartach Statystycznych Leczenia Szpitalnego.
2. Wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy.
3. Dokumentacji Rejestru Usług Medycznych.
Ten standard jest używany w wielu różnych sytuacjach, w tym w opiece klinicznej, badaniach epidemiologicznych, kursach dydaktycznych z zakresu zdrowia publicznego lub epidemiologii, a także gromadzeniu i analizowaniu danych do nadzoru nad chorobami. System Klasyfikacji Statystycznej został wdrożony w praktyce klinicznej jako sposób gromadzenia danych o objawach.
System obejmuje m.in. następujące typy klasyfikacji:
- choroby zakaźne i niezakaźne;
- nowotwory;
- choroby poszczególnych układów;
- ciąża i choroby okołoporodowe;
- wady rozwojowe;
- urazy;
- przyczyny zgonu.
Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych – jak z niej korzystać?
Pierwszy sposób:
Kiedy lekarz ma zdiagnozować pacjenta, musi przyjrzeć się jego objawom i sprawdzić, jaką chorobę lub choroby pacjent może mieć. Następnie spróbuje poszukać diagnozy pasującej do objawów, a następnie sporządza listę najbardziej prawdopodobnych. Lekarz w następnej kolejności będzie współpracować z lekarzami specjalizującymi się w tych konkretnych chorobach. Oni udzielą pacjentowi więcej informacji na temat diagnozy i tego, jak będzie przebiegać leczenie.
Drugi sposób:
Lekarz może również wykorzystać statystyczną klasyfikację chorób jako listę, aby na przykład zaktualizować swój system komputerowy lub przeszkolić personel.
Jak czytać tabelę statystycznej klasyfikacji chorób wykrytych u ludzi?
Tabela dotycząca statystycznej klasyfikacji chorób człowieka klasyfikuje grupy chorób na podstawie ich objawów. Tabela jest zorganizowana w 2 kolumnach, z których pierwsza, to symbol numeryczny określający daną jednostkę chorobową, a druga, to nazwa choroby. Przy każdej jednostce chorobowej wyszczególnione są również podjednostki, które precyzują konkretne przypadki.
Tabela jest posortowana od najczęstszych do najmniej powszechnych. W końcowej części znajdują się choroby o niepewnej etiologii oraz wszystkie dotąd znane jednostki oporne na antybiotyki.
Niniejsze opracowanie przekazuje jedynie część informacji na temat możliwości wykorzystania Międzynarodowej statystycznej klasyfikacji chorób i problemów zdrowotnych. Aby uzyskać więcej informacji, należy sięgnąć do wspomnianego dokumentu.